Βιογραφία
Ο Σταύρος Τουτάλας γεννήθηκε σε ένα μικρό χωριό των Σερρών (χάρτης) στις 10 Μαρτίου του 1950. Σε πολύ νεαρή ηλικία έδειξε ιδιαίτερη κλήση στην μουσική και στην τρυφερή ηλικία των 8 άρχισε να κατασκευάζει όργανα από διάφορα ξύλα.
Το 1964 αγόρασε το πρώτο του μπουζούκι και τον επόμενο χρόνο δουλεύοντας ως ξυλουργός (αυτή ήταν και η πρώτη του επαφή με την ξυλογλυπτική) γνώρισε τον Δημήτρη Κωνσταντίνου έναν φαντάρο απο το Αγρίνιο που υπηρετούσε στις Σέρρες.
Αυτή η γνωριμία είτο και καθοριστική καθώς ο Δημήτρης προσέφερε απλόχερα στον Σταύρο τις γνώσεις του γύρω από το μπουζούκι.
Στα 16 του γνώρισε τον Χρυσόστομο Μουτάφη ο οποίος ειχε έρ8ει απο την Τουρκία και μαζί για περίπου 2 χρόνια έπαιζαν μουσική σε διάφορα μαγαζιά.
Αργότερα εγκαταστάθηκε στην πόλη της Δράμας και συνέχισε να παίζει μπουζούκι. Λίγο πριν κλείσει τα 24 του χρόνια το καπάκι του μπουζουκιού του έσπασε με αποτέλεσμα να χρειαστεί να μεταβεί στην Θεσσαλονίκη για την επιδιόρθωσή του. Στον δρόμο του γυρισμού και αφού αυτή η επιδιόρθωση του κόστισε σχεδόν μιας εδβομάδας μισθό, υποσχέθηκε στον εαυτό του πως δεν θα ξαναπήγαινε ποτέ σε κάποιον μάστορα να του φτιάξει το μπουζούκι του. Ένα όνειρο είχε γεννηθεί...
Μέσα στα επόμενα χρόνια, νοίκιασε ένα μαγαζί στην Δράμα, αγόρασε τα υλικά και άρχισε να πειραματίζεται με την δημιουργία και την επιδιόρθωση του μπουζουκιού. Δεν χρειάζετε βέβαια να αναφέρουμε την απόλυτή του αφοσίωση στο να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα.
Η φήμη του εξαπλώθηκε γρήγορα και σιγά σιγά πολλοί γνωστοί καλλιτέχνες εμπιστεύονταν σε αυτόν την κατασκευή και επιδιόρθωση των μπουζουκιών τους. Η φήμη του εξαπλώθηκε επίσης και εκτός Ελλάδος, από την Γερμανία την Σαουδική Αραβία και την Τουρκία, μέχρι την Αμερική την Σουηδία και την Αυστραλία!
Αυτό που κάνει την δεξιοτεχνία του μοναδική δεν είναι μόνο το γεγονός ότι σχεδιάζει μόνος του τις φιγούρες των οργάνων, αλλά και το ότι ο ήχος που αυτά διαθέτουν είναι μοναδικός.
Είναι επίσης ιδιαίτερα γνωστός στην Ποντιακή Κοινότητα καθώς πολλοί γνωστοί Λυράρηδες στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό παίζουν με λύρες κατασκευασμένες από τον Σταύρο.
Κατασκευάζει επίσης Σαντούρια, Ούτια, Τζουράδες, Μπαγλαμάδες, Σαζ, Λαούτα Κρητικά και Στεριανά και πολλά άλλα. Έχει επίσης κατασκευάσει 9 μοναδικά στον κόσμο τζουρομπούζουκα. Κάτοχος του ενός απο αυτά είναι ο πολυτάλαντος Χρήστος Νικολόπουλος.
Σήμερα διαμένει και εργάζεται στην Unna της Γερμανίας 15 χιλιόμετρα από το Dortmund. Συμβουλευθείτε τον χάρτη πριν την επίσκεψή σας για λεπτομερείς οδηγίες.
Αξίζει να σημειωθεί επίσης πως πρίν απο 5 περίπου γενιές, ο παππούς του παππού του Σταύρου, Σταύρος Χριστοφόρου υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους οργανοποιούς της Κωνσταντινούπολης τα χρόνια 1844-1868
Το 1868 έπειτα από φασαρίες μεταξύ Τούρκων και Ρώσων ο Σταύρος Χριστοφόρου μετακόμισε με την οικογένειά του στην Ανατολική Θράκη σε μια περιοχή γνωστή ως Αχμέτ Μπεϊ.
Ο Σταύρος Τουτάλας έπειτα από ένα οδοιπορικό στα αρχεία και τα μουσεία της Πόλης προσπαθώντας να βρει στοιχεία για τον πρόγονό του, ανακάλυψε με μεγάλη του λύπη πως το 1869 εκδηλώθηκε φωτιά στην βιβλιοθήκη της Κωνσταντινούπολης. Το αποτέλεσμα βέβαια ήταν να χαθούν τα αρχεία από την ζωή και το έργο του Σταύρου Χριστοφόρου. Αρχεία υπάρχουν δυστυχώς από το 1879 και έπειτα, με σημαντικές αναφορές στην οικογένεια Βένιου και πολλούς ακόμη γνωστούς κατασκευαστές της εποχής.